Czerniak z bliska
Promieniowanie UV pobudza komórki warstwy podstawnej skóry do wytwarzania związków chemicznych, które hamują odpornościowe mechanizmy obronne i prowadzą do powstawania niewidocznych zmian w ludzkim DNA. Kluczowe dla tych zmian jest to, w jaki sposób prawidłowe komórki „umierają” po spełnieniu swoich życiowych funkcji. Komórki leżące w warstwie podstawnej skóry są stale aktywne: produkują nowe komórki płaskonabłonkowe i melanocyty, aby zastępować nimi te, które zakończyły już wyznaczone zadania. Żeby produkcja ta przebiegała nieprzerwanie i bez zakłóceń, komórki wyposażone są w wewnętrzny mechanizm, który w fabryce można by nazwać kontrolą jakości. Każda komórka rozpoznaje, kiedy coś zaczyna się w niej „psuć” – może to być zakażenie lub zmiana zapoczątkowująca rozwój raka. Z chwilą, gdy komórka otrzyma odpowiedni sygnał, „popełnia samobójstwo” w procesie zwanym apoptozą (zaprogramowana śmierć komórki). Jednym ze skutków odziaływania promieni słonecznych na skórę jest właśnie hamowanie apoptozy. Komórki uszkodzone przez promieniowanie UV nie mogą rozpoznawać wczesnych zmian prowadzących do rozwoju raka i nie przestrzegają zaleceń wydawanych przez „ kontrolę jakości”, która nakazuje im umrzeć. Zamiast tego, dalej się mnożą i produkują coraz więcej komórek potomnych, którym przekazywany jest ten sam błąd. Wkrótce prawidłowa budowa skóry ulega zniszczeniu, gdyż komórki niepodlegające apoptozie rozmnażają się szybciej niż te zdrowe, leżące wokół nich. Zabierają im miejsce, mnożą się i tworzą masę nieprawidłowych komórek, która wystaje ponad zdrowe tkanki. Pierwszym objawem tego stanu jest guz, bądź guzek, pogrubienie lub niegojące się owrzodzenie skóry. Czerniak złośliwy jest tylko jedną z odmian nowotworu skóry- najbardziej niebezpieczną i wymagającą szczególnego podejścia diagnostycznego i terapeutycznego. Inne postacie raka skóry, które mają lepsze rokowania, to rak płaskonabłonkowy i rak podstawnokomórkowy .
Czerniak złośliwy rak płaskonabłonkowy rak podstawnokomórkowy
